خصوصیات شخصیتی، نقش موثری در پذیرش سمعک و برخورداری از مزایای آن خواهد داشت. مطالعات متعددی نشان داده¬اند که شخصیت همچنین می¬تواند بر پذیرش درجه معلولیتی که از سوی افراد گزارش می¬شود تاثیرگذار باشد.
مکان کنترل: بیمارانی که احساس می¬کنند قادر به کنترل چیزهایی که برایشان اتفاق افتاده می¬باشند (مانند یک مکان کنترل داخلی) نسبت به آنهایی که تنها فکر می¬کنند برای آنها اتفاقی افتاده است (مانند یک مکان کنترل خاجی) احتمالاً استفاده بیشتری از سمعک را نشان می¬دهند. یک مکان کنترل خارجی به عنوان درماندگی آموخته شده تعبیر می¬شود. این اصطلاح عقیده برخی از بیماران را که نمی¬توانند به طور مثبت شرایط محیطشان را بدون موضوع عملکردشان تحت تاثیر قرار دهند، بازتاب می¬نماید و بنابراین هیچ نقطه نظری در خصوص انجام کار وجود نخواهد داشت. مشاوره برای چنین بیمارانی می-بایست در جهت کمک به درک آنها بر تغییر شرایط خود به سمت جنبه¬های مثبت صورت پذیرد. آنهایی که معتقدند زندگیشان توسط دیگران کنترل می¬گردد، به صداهای بلند حساسیت بیشتری نشان می¬دهند، خواه دارای سمعک باشند و خواه سمعک نداشته باشند.
برون¬گرایی: بیماران با یک شخصیت برون¬گرا (کنکاش برونی) نسبت به بیمارانی با شخصیت درون-گرا مزایای بیشتری را نسبت به تقویت صدا گزارش می¬نمایند.
وسواس (عقده روحی): بیمارانی که عقده¬های روحی زیادی را نشان می¬دهند، نارضایتی کمتری را نسبت به سمعک¬هایشان نشان می¬دهند.
رابطه بین مزیت استفاده از سمعک و خصوصیات فوق برای تصمیم¬گیری در خصوص استفاده یا عدم استفاده سمعک¬ها توسط افراد بسیار اندک است. زمانی که یکی از این خصیصه¬ها نمود بیشتری داشته باشد، هرچند یکی از چند فاکتور مورد نظر در این رابطه باشد، می¬تواند متخصصان بالینی را در دستیابی به موفقیت پیشنهاد سمعک به بیمار تحت تاثیر قرار دهد.
وسواس (عقده روحی): بیمارانی که عقده¬های روحی زیادی را نشان می¬دهند، نارضایتی کمتری را نسبت به سمعک¬هایشان نشان می¬دهند.
رابطه بین مزیت استفاده از سمعک و خصوصیات فوق برای تصمیم¬گیری در خصوص استفاده یا عدم استفاده سمعک¬ها توسط افراد بسیار اندک است. زمانی که یکی از این خصیصه¬ها نمود بیشتری داشته باشد، هرچند یکی از چند فاکتور مورد نظر در این رابطه باشد، می¬تواند متخصصان بالینی را در دستیابی به موفقیت پیشنهاد سمعک به بیمار تحت تاثیر قرار دهد.
9-1-8: اختلال فرایند شنیداری مرکزی
با افزایش سن، احتمال کاهش شنوایی با کاهش عملکرد بخش شنوایی مرکزی نیز بیشتر می¬گردد. عضو مورد نظر (گوش) در سنین بالا برای اختلال در دریافت سیگنال¬ها مستعدتر خواهد بود. برخی مطالعات نشان داده¬اند که اختلال پروسه شنوایی مرکزی از میزان مزیت، رضایت و کاربرد سمعک¬ها می¬کاهد. در مقابل، یک مطالعه موردی نیز نشان داده که شخصی با عوارض بخش مرکزی ام آستانه صدای مطلق نرمال در هر دو گوش، از یک سمعک واحد استفاده می¬نمایند،
منبع:
https://samaak--no.takblog.net/
خصوصیات شخصیتی، نقش موثری در پذیرش سمعک و برخورداری از مزایای آن خواهد داشت. مطالعات متعددی نشان داده¬اند که شخصیت همچنین می¬تواند بر پذیرش درجه معلولیتی که از سوی افراد گزارش می¬شود تاثیرگذار باشد.
مکان کنترل: بیمارانی که احساس می¬کنند قادر به کنترل چیزهایی که برایشان اتفاق افتاده می¬باشند (مانند یک مکان کنترل داخلی) نسبت به آنهایی که تنها فکر می¬کنند برای آنها اتفاقی افتاده است (مانند یک مکان کنترل خاجی) احتمالاً استفاده بیشتری از سمعک را نشان می¬دهند. یک مکان کنترل خارجی به عنوان درماندگی آموخته شده تعبیر می¬شود. این اصطلاح عقیده برخی از بیماران را که نمی¬توانند به طور مثبت شرایط محیطشان را بدون موضوع عملکردشان تحت تاثیر قرار دهند، بازتاب می¬نماید و بنابراین هیچ نقطه نظری در خصوص انجام کار وجود نخواهد داشت. مشاوره برای چنین بیمارانی می-بایست در جهت کمک به درک آنها بر تغییر شرایط خود به سمت جنبه¬های مثبت صورت پذیرد. آنهایی که معتقدند زندگیشان توسط دیگران کنترل می¬گردد، به صداهای بلند حساسیت بیشتری نشان می¬دهند، خواه دارای سمعک باشند و خواه سمعک نداشته باشند.
برون¬گرایی: بیماران با یک شخصیت برون¬گرا (کنکاش برونی) نسبت به بیمارانی با شخصیت درون-گرا مزایای بیشتری را نسبت به تقویت صدا گزارش می¬نمایند.
وسواس (عقده روحی): بیمارانی که عقده¬های روحی زیادی را نشان می¬دهند، نارضایتی کمتری را نسبت به سمعک¬هایشان نشان می¬دهند.
رابطه بین مزیت استفاده از سمعک و خصوصیات فوق برای تصمیم¬گیری در خصوص استفاده یا عدم استفاده سمعک¬ها توسط افراد بسیار اندک است. زمانی که یکی از این خصیصه¬ها نمود بیشتری داشته باشد، هرچند یکی از چند فاکتور مورد نظر در این رابطه باشد، می¬تواند متخصصان بالینی را در دستیابی به موفقیت پیشنهاد سمعک به بیمار تحت تاثیر قرار دهد.
وسواس (عقده روحی): بیمارانی که عقده¬های روحی زیادی را نشان می¬دهند، نارضایتی کمتری را نسبت به سمعک¬هایشان نشان می¬دهند.
رابطه بین مزیت استفاده از سمعک و خصوصیات فوق برای تصمیم¬گیری در خصوص استفاده یا عدم استفاده سمعک¬ها توسط افراد بسیار اندک است. زمانی که یکی از این خصیصه¬ها نمود بیشتری داشته باشد، هرچند یکی از چند فاکتور مورد نظر در این رابطه باشد، می¬تواند متخصصان بالینی را در دستیابی به موفقیت پیشنهاد سمعک به بیمار تحت تاثیر قرار دهد.
9-1-8: اختلال فرایند شنیداری مرکزی
با افزایش سن، احتمال کاهش شنوایی با کاهش عملکرد بخش شنوایی مرکزی نیز بیشتر می¬گردد. عضو مورد نظر (گوش) در سنین بالا برای اختلال در دریافت سیگنال¬ها مستعدتر خواهد بود. برخی مطالعات نشان داده¬اند که اختلال پروسه شنوایی مرکزی از میزان مزیت، رضایت و کاربرد سمعک¬ها می¬کاهد. در مقابل، یک مطالعه موردی نیز نشان داده که شخصی با عوارض بخش مرکزی ام آستانه صدای مطلق نرمال در هر دو گوش، از یک سمعک واحد استفاده می¬نمایند،
منبع: